گاهي مواقع به دلايلي و به طور اتفاقي مجبور شويد، فرزندتان را در خانه تنها بگذاريد. طبيعي است كه والدين در مواقعي كه بچه‌ها را بدون مراقب در خانه تنها مي‌گذارند، نگران باشند. اما مي‌توانيد با برنامه‌ريزي و انجام يك سري كارها، احساس آمادگي و اعتماد به نفس داشته باشيد و ديگر نگران اين موضوع نباشيد. ما يك چك ليست از كارهايي كه به عنوان والدين بايد انجام دهيد، تهيه كرده‌ايم تا با اطمينان فرزند خود را در خانه تنها بگذاريد.
در چه سني كودك مي‌تواند در خانه تنها بماند؟
سن مشخصي براي تنها گذاشتن كودك در خانه وجود ندارد، زيرا بلوغ فكري و جسمي كودكان متفاوت است، اما به طور كلي كودكانِ كمتر از ۱۰ سال، بلوغ و مهارت لازم براي مراقبت از خود در صورت تنها بودن را ندارند. تشخيص اينكه چه زماني بچه‌ها آماده هستند تا تنها در خانه بمانند، مي‌تواند سخت باشد. اين به قضاوت شما در مورد اينكه فرزندتان براي چه چيزي آماده است، بستگي دارد.
بهتر است بدانيد كه فرزندتان در مورد اين ايده چه احساسي دارد. بعضي كودكان با تنها ماندن در خانه مشكلي ندارند و از آن استقبال مي‌كنند. در مقابل بچه‌هاي بزرگ‌تري هستند كه ممكن است به زمان بيشتري براي رسيدن به اين مرحله نياز داشته باشند.
مواردي كه قبل از تنها گذاشتن كودك بايد در نظر بگيريد
اگر فكر مي‌كنيد فرزند شما مي‌تواند به تنهايي در خانه بماند، از خودتان چند سوال بپرسيد. اگر به هر يك از موارد زير پاسخ منفي داديد، بدانيد كه او آمادگي تنها ماندن در خانه را ندارد:
مهم است كه در نظر داشته باشيد كه كودك شما چگونه موقعيت‌هاي مختلف را مديريت مي‌كند.
آيا فرزند شما در مواردي مانند تكاليف خانه، كارهاي خانه و پيروي از قوانين علائمي از مسئوليت پذيري نشان مي‌دهد؟
آيا فرزند شما مي‌داند كه در صورت بروز شرايط اضطراري چه كاري انجام دهد؟
فرزند شما چگونه با موقعيت‌هاي غيرمنتظره برخورد مي‌كند؟ آيا كودك شما وقتي همه چيز طبق برنامه پيش نمي‌رود آرام مي‌ماند؟
آيا فرزند شما قوانين را مي‌فهمد و از آنها پيروي مي‌كند؟
آيا كودك شما مي‌تواند اقدامات ايمني را درك كرده و از آنها پيروي كند؟
آيا فرزند شما مهارت‌هاي اوليه كمك هاي اوليه را مي‌داند؟
آيا فرزندتان به تذكرات شما در مورد دوري از غريبه‌ها توجه مي‌كنند؟
چك ليست كارهايي كه بايد انجام دهيد
1. كودك خود را آماده كنيد.
اگر لازم است به صورت منظم، كودك را در خانه براي مدت كوتاهي تنها بگذاريد و به صورت تدريجي او را به تنهايي عادت دهيد. با تنها گذاشتن كودك در خانه به صورت تمريني هنگام رفتن به خريد يا ديدن همسايه، اين فرصت را به كودك مي‌دهيد تا براي مواقع جدي آماده شود و با يك ذهنيت آرام در اين شرايط قرار گيرد .
2. درب‌ها را قفل كنيد.
از آنجا كه شما نمي‌خواهيد فرزندتان خانه را ترك كند يا كسي را به آنجا راه بدهد يا دعوت كند، بهتر است مطمئن شويد كه تمام درها و پنجره ها قفل هستند. اگر به امنيت بيشتري نياز داريد، مي‌توانيد از يك سيستم زنگ خطر در خانه خود استفاده نماييد .
3. تلفن خود را روشن نگه داريد.
در مواقع اضطراري يا مواردي كه كودك احساس ناامني مي‌كند، لازم است بتواند با شما تماس بگيريد. هميشه روشن بودن تلفن والدين مهم است. اين كه شما در چه شرايطي هستيد مهم نيست، اگر تلفن شما زنگ خورد و كودك در آن سوي خط بود، بايد فوراً به آن پاسخ دهيد.
4. قوانيني را براي زمان غيبت خود مشخص كنيد.
فهرستي از كارهايي كه فرزندتان مي‌تواند در خانه تنها انجام دهد تهيه كنيد - براي مثال، بازي در اتاقش، نقاشي كشيدن يا مطالعه. مهم است كه كودك اين قوانين را بداند و آنها را درك كند. همچنين بهتر است فهرستي از كارهايي كه فرزندتان نمي‌تواند بدون يك بزرگسال در خانه انجام دهد، مانند حضور دوستان، حمام كردن يا آشپزي داشته باشيد. شايد بهتر باشد قوانين استفاده از صفحه نمايش خانواده خود را نيز به فرزندتان يادآوري كنيد. از ديگر قوانين خوب اين است كه فرزندتان وقتي از مدرسه مي‌آيد با شما تماس بگيرد و اگر دير باز مي‌گردد به شما خبر دهد. اگر فرزندتان با خواهر و برادر كوچك‌تر در خانه باشد، قوانين روشن درباره اينكه چه كسي مسئول است، كمك خواهد كرد. همچنين مي‌توانيد يك برنامه عملي ارائه دهيد كه اگر بچه‌هاي كوچك‌تر آن‌طور كه از آنها خواسته شده است انجام ندهند يا بحثي داشته باشند، چه كاري مي‌توانند انجام دهند.
5. شماره تماس‌هاي ضروري را به فرزندتان ياد دهيد.
ليستي خوانا از شماره‌هاي اضطراري آماده كنيد و در جايي در دسترس كودك قرار دهيد. در صورتي كه اتفاقي رخ دهد و نتوانند با شما ارتباط برقرار كنند، اين شماره‌ها به كمكش مي‌آيد. اين شماره‌ها مي‌تواند شماره محل كارتان، شماره پليس، آتش‌نشاني، همسايه‌اي مورد اعتماد و … باشد.
6. چراغ‌ها را روشن كنيد.
حتي اگر چند ساعت در طول روز غايب باشيد، با روشن كردن چند چراغ در خانه مي‌توانيد آرامش خاطر داشته باشيد. اين كار به هر كسي در خارج از خانه است اعلام مي كند كه هنوز كسي در خانه است. همچنين با روشن گذاشتن آباژور اتاق كودك ديگر لازم نيست نگران ترس كودك از تاريكي باشيد.
7. غذاي كودك را آماده كنيد.
غذا، خوراكي و نوشيدني را در دسترس كودك قرار دهيد تا مجبور به انجام كارهاي خطرناك مثل بالا رفتن از كابينت، روشن كردن اجاق گاز و داغ كردن غذا در مايكروفر نشود.
8.خانه را امن نماييد.
محافظت از كودكان در خانه تنها در صورتي اتفاق مي‌افتد كه خانه محل امني براي حضور يك كودك تنها باشد. قطعا هميشه چيزي در خانه وجود دارد كه شما نمي‌خواهيد كودك به آن دسترسي داشته باشد و آن را مانع امنيت كودك خود مي‌دانيد .از آنجايي كه كنجكاوي جزو طبيعت كودكان است لازم است به جاي منع كردن كودك از دست زدن به اشيا غير امن آنها را از دسترس كودك خارج سازيد.
- رادياتور و رسانه هاي الكتريكي را بپوشانيد. اطمينان حاصل كنيد كه هر منبع حرارتي، محافظ داشته باشد تا كودك نتواند دستش را به آن بزند و خود را بسوزاند. بيش از همه مراقب پريزهاي برق باشيد و آن ها را بپوشانيد.
- در صورت استفاده از الكل و مواد مخدر حتما آنها را بيرون ريخته يا پنهان كنيد.
- هر چيزي را كه مي‌تواند براي سلامت كودك خطرناك باشد ايمن نماييد.
- چاقوها و وسايل برنده و تيز را دور از دسترس كودك قرار دهيد.
- درهايي را كه ممكن است داخل آن شوينده و تميزكننده وجود داشته باشد را قفل كنيد .
بيشتر بخوانيد: ۱۰ راهكار مهم ايمن كردن خانه براي كودك
كلام آخر: تنها ماندن در خانه مي‌تواند تجربه مثبتي براي بچه‌ها باشد و به آنها احساس اعتماد به نفس و استقلال بدهد. اما آمادگي داشتن كودك براي تنهايي به بلوغ جسمي، روحي و رواني كودك بستگي دارد؛ بنابراين قبل از اين كه كودك را در خانه تنها بگذاريد، مطمئن شويد كه او آمادگي لازم را دارد و قوانيني را براي ايمن نگه‌داشتن و پيشگيري از حوادث تنظيم كنيد. شما مي‌توانيد با رعايت موارد ذكر شده با اطمينان خاطر ساعاتي در روز كودك را در خانه تنها بگذاريد .